Τα θάβουν πάλι; Αυτή είναι η φωτογραφία που με συγκινεί περισσότερο από την απόκρυψη των αρχαίων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου με τον εχθρό προ των πυλών.

Θεοί και ήρωες, μισοθαμμένοι στο χώμα, ανίσχυροι και ανήσυχοι για το δυσοίωνο μέλλον…Παραδομένοι ωστόσο σε χέρια καλά… Που έσκαψαν βαθιά ορύγματα στη γη για να φυλάξουν τους πολυτιμότερους θησαυρούς του έθνους. Κρατώ από τις αναμνήσεις του Σπύρου Ιακωβίδη: «Τα αγάλματα τοποθετούνταν σαν άνθρωποι σε διαδήλωση. Στη συνέχεια χυνόταν πάνω τους άμμος που ξεχώριζε το ένα από το άλλο και τα σκέπαζε και από πάνω έπεφτε πλάκα τσιμέντο. Τα παράθυρα των υπόγειων χώρων τα φράζανε με τσουβάλια από άμμο».Τα μικρότερα έργα βαλμένα σε ξύλινα κιβώτια τοποθετήθηκαν στις ημιυπόγειες αποθήκες του μουσείου, που στη συνέχεια γεμίστηκαν με άμμο ως επάνω. ΄Ετσι σώθηκαν. Κι εμείς χρωστούμε ευγνωμοσύνη σ΄αυτούς που το έπραξαν.

πηγή: Μαρία Θερμού